Ο θάνατος των δύο παιδιών οφείλεται στον ίδιο μηχανισμό και είναι ασφυκτικός, σύμφωνα με το πόρισμα των ιατροδικαστών – Σύμφωνα με τους ίδιους, υπήρχε ανθρώπινος παράγοντας που επέφερε τον θάνατο των δύο κοριτσιών
Κατατέθηκε το πόρισμα Καρακούκη – Καλόγρια για τους θανάτους της Μαλένας και της Ίριδας.
Οι έμπειροι ιατροδικαστές μέσα από το φωτογραφικό υλικό, τους ιατρικούς φακέλους των δύο παιδιών, τις εκθέσεις θανάτου που συνέταξαν οι ιατροδικαστές Αγγελική Τσιόλα και Χριστίνα Τσάκωνα και φυσικά τις νέες τοξικολογικές εξετάσεις της ομάδας του καθηγητή Νικόλαου Ράικου, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα δύο παιδιά βρήκαν ασφυκτικό θάνατο.
Ειδικότερα, στο πόρισμα αναφέρεται ότι και στις δύο περιπτώσεις τα αίτια δεν είναι παθολογικά. Ο θάνατος των δύο παιδιών οφείλεται στον ίδιο μηχανισμό και είναι ασφυκτικός. Με τον ίδιο τρόπο δολοφονήθηκαν τα δύο παιδιά, άρα μιλάμε για εγκληματική ενέργεια. Σύμφωνα με τους ιατροδικαστές, υπήρχε ανθρώπινος παράγοντας που επέφερε τον θάνατο των δύο κοριτσιών. Το τμήμα Ανθρωποκτονιών πλέον καλείται να βρει ποιος είναι ο δολοφόνος. Σε πλήρη συνεννόηση με την εισαγγελία αναμένεται μέσα στις επόμενες ώρες ή μέρες να έχουμε εξελίξεις καθώς εάν συμβεί ό,τι και στην περίπτωηση της Τζωρτζίνας θα ασκηθούν ποινικές διώξεις σε βάρος συγκεκριμένου ατόμου. Μάλιστα, εξετάζεται και το ενδεχόμενο να πάρουν κατάθεση από τη μητέρα των παιδιών Ρούλα Πισπιρίγκου προκειμένου να εξετάσουν τα νέα δεδομένα.
Το πόρισμα Καρακούκη – Καλόγρια
Μπορεί οι τοξικολογικές εξετάσεις να έλυσαν το μυστήριο του θανάτου της μικρής Τζωρτζίνας και να έστειλαν στη φυλακή τη μητέρα της, όμως οι νέες ενδελεχείς εξετάσεις που έγιναν στα δείγματα της μικρής Ιριδας και της Μαλένας δεν είναι κατατοπιστικές και ικανές να οδηγήσουν σε σαφή συμπεράσματα. Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες, η έρευνα στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από την ομάδα του καθηγητή κ. Ράικου, έδειξε ότι στα δύο δείγματα των παιδιών δεν βρέθηκαν φαρμακευτικές ή ναρκωτικές ουσίες.
Ισως, λένε οι ειδικοί, τα δείγματα στη φορμόλη ήταν πολύ μικρά (50 μιλιγκράμ αντί 1 γραμμαρίου αίματος), με αποτέλεσμα να μην μπορεί το ειδικό μηχάνημα-φασματογράφος να εκμεταλλευτεί πλήρως τις δυνατότητές του. Συνεπώς, ήταν βέβαιο πως ο θάνατός τους δεν μπορούσε να αποδοθεί σε δηλητηρίαση από κεταμίνη ή κάποια άλλη τοξική ουσία. Το μόνο ζητούμενο που είχε απομείνει είναι να διερευνηθεί και να αποδειχτεί αν ο θάνατός τους ήταν ή όχι ασφυκτικός. Και οι ιατροδικαστές κατέληξαν τελικά στο συγκεκριμένο συμπέρασμα.
